Saparmurat Nijazow: Różnice pomiędzy wersjami

Z Nonsensopedii, polskiej encyklopedii humoru
M (Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to Ptok Bentoniczny. Autor wycofanej wersji to 84.205.0.227.)
 
(Nie pokazano 31 wersji utworzonych przez 24 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
{{słoń jakości}}
<poem><i><code>W imieniu Wielkiego Allaha!
[[Plik:Sapar murat.jpg|thumb|250px|Ojciec narodu sprawdza czy nadal jest posiadaczem najmodniejszej czapki w kraju]]
Mój ukochany naród!
'''Saparmurat „Turkmenbasza” Nijazow''' (ur. [[19 lutego]] [[1940]] w [[Aszchabad]]zie, zm. [[21 grudnia]] [[2006]] tamże) – Dostojny Orzeł [[Turkmenistan|Turkmeńskich]] Stepów, Światło W Oczach [[Allah]]a, Ojciec Wszystkich Turkmenów, Czcigodny Potomek Aleksandra Wielkiego, Umiłowany Przywódca.
Moi ukochani rodacy!
Wybiła godzina Ruchania!</code></i></poem>
:<code>Saparmurat Nijazow do swego ukochanego ludu</code>


== Życie proroka ==
'''Saparmurat „Turkmenbasza” Nijazow''' (ur. [[19 lutego]] [[1940]] w [[Aszchabad]]zie, zm. [[21 grudnia]] [[2006]] tamże) – Dostojny Orzeł Turkmeńskich Stepów, Światło W Oczach [[Allah]]a, Ojciec Wszystkich Turkmenów, Czcigodny Potomek Aleksandra Wielkiego, Umiłowany Przywódca.
Prorok Najwyższego, większy od [[Jezus Chrystus|Isy]], a nawet od samego [[Mahomet]]a! Od początku swej misji na ziemi działał w jedynie słusznej partii, by po jedynie słusznym rozpadzie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], objąć [[władza|władzę]] w Turkmenistanie, w wyniku jednogłośnie wygranych wyborów (99,5% głosów!).


Dla wszystkich Turkmenów jest wcieleniem samego Allaha i dlatego w całym kraju postawiono <del>mu</del> Mu setki pomników, a w licznych urzędach powieszono Jego portrety, zaś dzień Jego urodzin jest obchodzony jako [[święto narodowe]].
Prorok Najwyższego, większy od [[Jezus Chrystus|Isy]], a nawet od samego [[Mahomet]]a! Od początku swej misji na ziemi działał w [[Komunistyczna Partia Związku Radzieckiego|jedynie słusznej partii]], by po jedynie słusznym rozpadzie [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]], objąć władzę w Turkmenistanie, w wyniku jednogłośnie wygranych wyborów (99,5% głosów!).


Dla wywyższenia swego imienia, Turkmenbasza nakazał postawić najwyższy budynek w Aszchabadzie[[Łuk Neutralności]], na którego szczycie stoi pozłacana figura Uwielbianego Prezydenta, obracająca się zawsze twarzą do słońca (a [[słońce]] przecież zawsze świeci nad Turkmenistanem!).
Dla wszystkich Turkmenów jest wcieleniem samego Allaha i dlatego w całym kraju postawiono <s>mu</s> Mu setki pomników, a w licznych urzędach powieszono <s>jego</s> Jego portrety, zaś dzień Jego urodzin jest obchodzony jako [[święto narodowe]].


Dla należytego oświecenia swoich poddanych napisał zbiór wskazówek i cennych rad, wydany pod tytułem ''Ruhnama''. Mądrość Kochanego [[Nauczyciel]]a i Przewodnika do tego stopnia stała się wyznacznikiem postępowania [[Normalny człowiek|przeciętnych obywateli]], że ci, całkowicie spontanicznie! – trzy razy do roku poddają się egzaminowi ze znajomości Ruhnamy.
Dla wywyższenia swego imienia, Turkmenbasza nakazał postawić najwyższy budynek w [[Aszchabad]]zie – Łuk Neutralności, na którego szczycie stoi pozłacana figura <s>Nijazowa</s> Uwielbianego Prezydenta, obracająca się zawsze twarzą do słońca (a słońce przecież zawsze świeci nad Turkmenistanem!).


Emanował nieprzebraną miłością do swego ludu. Jego serce było przepełnione głębokim i niewyczerpanym uczuciem do tego stopnia, że wreszcie, po piętnastu latach przewodzenia Turkmenom, nie wytrzymało ciśnienia i pękło. Saparmurat Nijazow zmarł na zawał serca i tylko przebiegłości i złośliwości [[Szatan|Szejtana]] można przypisać [[Fakt (pojęcie)|fakt]], że cały [[ziemia|świat]] nie opłakiwał Jego [[śmierć|śmierci]].
Dla należytego oświecenia swoich poddanych napisał zbiór wskazówek i cennych rad, wydany pod tytułem ''[[Ruhnama]]''. Mądrość Kochanego Nauczyciela i Przewodnika do tego stopnia stała się wyznacznikiem postępowania przeciętnych obywateli, że ci, całkowicie spontanicznie! – trzy razy do roku poddają się egzaminowi ze znajomości Ruhnamy.


== Zobacz też ==
Emanował nieprzebraną miłością do swego ludu. Jego serce było przepełnione głębokim i niewyczerpanym uczuciem do tego stopnia, że wreszcie, po piętnastu latach przewodzenia Turkmenom, nie wytrzymało ciśnienia i pękło. Saparmurat Nijazow zmarł na [[zawał serca]] i tylko przebiegłości i złośliwości [[Szatan|Szejtana]] można przypisać fakt, że cały świat nie opłakiwał Jego śmierci.
* [[Aleksander Łukaszenka]]
* [[Kurmanbek Bakijew]]
* [[Łuk Neutralności]]
* [[Władimir Putin]]


{{Tyrani}}
==Zobacz też==
* [[Turkmenistan]]
* ''[[Ruhnama]]''


{{stopka}}
[[Kategoria:Dyktatorzy|Nijazow, Saparmurat]]
{{DEFAULTSORT:Nijazow, Saparmurat}}
[[Kategoria:Historia po 1989 roku]]
[[Kategoria:Turkmenistan]]
[[Kategoria:Dyktatorzy]]
[[Kategoria:Polityka po 1989]]


[[en:Turkmenbashi]]
[[en:Turkmenbashi]]
[[es:Saparmurat Nyazov]]

[[pt:Saparmyrat Nyýazow]]
{{ok}}
[[ru:Туркменбаши]]
[[uk:Туркмен-Паша]]

Aktualna wersja na dzień 11:19, 19 wrz 2021

Ten artykuł odznaczono Słoniem jakości. Może to nie medal, ale tekst nadal jest fajny.
Ojciec narodu sprawdza czy nadal jest posiadaczem najmodniejszej czapki w kraju

Saparmurat „Turkmenbasza” Nijazow (ur. 19 lutego 1940 w Aszchabadzie, zm. 21 grudnia 2006 tamże) – Dostojny Orzeł Turkmeńskich Stepów, Światło W Oczach Allaha, Ojciec Wszystkich Turkmenów, Czcigodny Potomek Aleksandra Wielkiego, Umiłowany Przywódca.

Życie proroka[edytuj • edytuj kod]

Prorok Najwyższego, większy od Isy, a nawet od samego Mahometa! Od początku swej misji na ziemi działał w jedynie słusznej partii, by po jedynie słusznym rozpadzie ZSRR, objąć władzę w Turkmenistanie, w wyniku jednogłośnie wygranych wyborów (99,5% głosów!).

Dla wszystkich Turkmenów jest wcieleniem samego Allaha i dlatego w całym kraju postawiono mu Mu setki pomników, a w licznych urzędach powieszono Jego portrety, zaś dzień Jego urodzin jest obchodzony jako święto narodowe.

Dla wywyższenia swego imienia, Turkmenbasza nakazał postawić najwyższy budynek w Aszchabadzie – Łuk Neutralności, na którego szczycie stoi pozłacana figura Uwielbianego Prezydenta, obracająca się zawsze twarzą do słońca (a słońce przecież zawsze świeci nad Turkmenistanem!).

Dla należytego oświecenia swoich poddanych napisał zbiór wskazówek i cennych rad, wydany pod tytułem Ruhnama. Mądrość Kochanego Nauczyciela i Przewodnika do tego stopnia stała się wyznacznikiem postępowania przeciętnych obywateli, że ci, całkowicie spontanicznie! – trzy razy do roku poddają się egzaminowi ze znajomości Ruhnamy.

Emanował nieprzebraną miłością do swego ludu. Jego serce było przepełnione głębokim i niewyczerpanym uczuciem do tego stopnia, że wreszcie, po piętnastu latach przewodzenia Turkmenom, nie wytrzymało ciśnienia i pękło. Saparmurat Nijazow zmarł na zawał serca i tylko przebiegłości i złośliwości Szejtana można przypisać fakt, że cały świat nie opłakiwał Jego śmierci.

Zobacz też[edytuj • edytuj kod]